ร้อยสิบสาม

โต๊ะอาหารให้ความรู้สึกว่างเปล่ากว่าปกติ ทั้งที่ตามจริงแล้วมีคนนั่งอยู่เต็มทุกที่นั่ง

เสียงช้อนส้อมกระทบจานกระเบื้องและเสียงสนทนาดังขึ้นเป็นระลอกรอบตัวฉัน แต่ที่นั่งของเจมส์และวิกตอเรียกลับว่างเปล่าอย่างเห็นได้ชัด ฉันใช้ส้อมเขี่ยไข่คนในจาน ความอยากอาหารถูกฝังกลบอยู่ใต้ความรู้สึกอึดอัดที่หนักอึ้งขึ้นเ...